Познато е дека крвта игра исклучително важна улога во организмот и нашето здравје зависи од нејзината состојба. Според теориите на многу религии, крвта е таа што ја претставува човечката душа.
Во некои источни народи, вообичаено е внимателно да се собира крв од закл ани животни и да се користи за подготовка на храна. Во него има премногу информации кои се наследени и влијаат на животот.
Дали има кисела крв?
Современата медицина може непогрешливо да го проучува составот на крвта и да ја одреди нејзината т.н. рамнотежа на алкално-киселина. Нормалната состојба на телото е при содржина на алкална киселина во крвта pH = 7,8-7,4. Но, понекогаш се наоѓаат отстапувања од нормалната состојба.
– Ако крвта на човекот е кисела, тој ќе чувствува постојана слабост и замор, ќе го нападнат разни болести, од кои некои тешко се лекуваат.
– Ако крвта има зголемена алкална реакција, личноста ќе биде активна, наметлива, често лута. Долго време нема да ги чувствува болестите кои се развиваат во него.
Таквата реакција на крвта доведува до неочекувани и деструктивни болести. Понекогаш се јавуваат неизлечиви болести, лицето запаѓа во непријатни ситуации, не успева на работа.
Нормалното киселинско-базно ниво во крвта е особено важно за здравјето на секој од нас. Само таква состојба може да гарантира здравје и долг живот на секој човек.
Како влијае состојбата на крвта?
Циркулаторниот систем е премногу динамичен. Параметрите на крвта постојано се менуваат, реагирајќи исклучително брзо на работата на сите системи во телото. На промената на составот на крвта влијаат пред се: коскената срцевина, слезината, ендокрините жлезди, желудникот, црниот дроб, бубрезите, белите дробови и кожата. И, се разбира, епифизата. Се наоѓа во човечкиот мозок и го произведува хормонот мелатонин. Ги обновува најбрзите нарушувања во телото. Но, тоа е направено во нормална состојба на умот. Тоа е, во отсуство на негативни емоции. Ефектот на овој хормон е уникатен по својата сила – од 5 до 10 илјади пати побрзо со неговото дејство врз телото отколку адреналинот и норадреналинот. Неговите механизми почнуваат да работат исклучително напорно и хормонот враќа сè што е уништено, враќајќи го во нормала.
Како да се одржи рамнотежата на алкално-киселините во телото
Затоа, прашањето што треба да се направи за нормализирање на рамнотежата на алкално-киселините е од особено значење. Се разбира, треба да започнеме со прилагодување на исхраната. Да ги наведеме производите кои го „киселуваат“ телото. На прво место, тоа се месо, колбаси и конзервирано месо. По нив следат рафинирани производи и пред се бел шеќер и брашно. Рибата, јајцата, млечните производи и житариците како пченицата и ‘ржта имаат понежен ефект.
Мешунките и оревите се сметаат за неутрални.
Алкално-киселинската рамнотежа ја нормализираат прво зеленчукот, особено лиснатиот зеленчук (марула, магдонос, копар, коријандер), потоа тиквички, модар патлиџан, краставици – сè што расте над земја. Само по нив се корените – моркови, цвекло и сл., како и овошјето.
Во нашето дневно мени внесуваме премногу протеинска храна, што доведува до нарушување на потребната рамнотежа. И не смееме да заборавиме дека со ножот и виљушката можеме и да ископаме гроб и да си го вратиме здравјето. Затоа е добро да се следи мотото: „Секогаш барај го вкусното меѓу корисното и корисното – меѓу вкусното“!
Многу е корисно во нашата исхрана да вклучиме никулци, мед, чаеви, соја сос, алги, пченични никулци. Добро е барем еднаш неделно да имаме ден за истовар, во кој да јадеме само сирово овошје и зеленчук или да се ограничиме само да пиеме свежо цедени сокови од нив.
Во човечкото тело постојано се акумулираат различни токсини – добиени како резултат на природното функционирање на различни органи и системи; од отрови кои доаѓаат од надворешната средина; од акумулираните во крвните продукти од виталната активност на микроорганизмите кои го населуваат човечкото тело (кои доколку телото има доволно енергија ги неутрализира и отфрла и не се опасни).
Луѓето се навикнати да ја менуваат структурата на храната – ја печат, варат, динстаат и ја чуваат во фрижидер неколку дена. Таквата храна тешко се вари. Неговото тело треба да потроши многу енергија за да добие некаква корист од дојдовните „суровини“. А нуспроизводите кои се формираат како резултат на лошата апсорпција обезбедуваат поголема количина на токсични материи. А кога се акумулира несварената храна, телото работи во систем на системски стрес и губи многу витална енергија, неговите органи се истрошуваат и се трујат, бидејќи крвта што постојано циркулира низ телото ги шири токсините до сите клетки, труејќи ги ткивата, органите. и мозокот.
Постои закон за следнава меѓузависност – колку повеќе токсичен отпад се акумулира, толку повеќе се зголемува телесната тежина и поголем ризик од разни болести. Токсините имаат кисела реакција и ја нарушуваат алкално-киселинската рамнотежа.
И ова, како што веќе истакнавме, е основа на добро здравје и живот. Тоа зависи и од одржување на релативно константни пропорции помеѓу меѓуклеточните и меѓуклеточните води во ткивата. Промената во односот на овие течности постојано се саморегулира. Но, ако промените надминат одредени граници, се нарушува и алкално-киселинската рамнотежа и метаболизмот.
Затоа, од витално значење е да се регулира содржината на алкална и кисела во вкупните телесни течности. Поради оваа причина, важно е да се знаат условите под кои е нарушена рамнотежата и како можеме да ја одржуваме.
И тука, пред сè, мора да следите правилна исхрана: да пиете чиста вода или вода со додаден мед и јаболков оцет, како и сок од лимон или тинктура од шипинки, листови од малини, црни рибизли и друго.
Телото постојано се натпреварува помеѓу калиум и натриум. Отекувањето на телото е манифестација на недостаток на калиум во крвта.
Телото и неговите течности треба да содржат 50% калиум и 15% натриум. Недостатокот на натриум доведува до многу функционални нарушувања. Растителни производи богати со овој хемиски елемент се кромид, лук, рен, репа, мелени јаболка, целер, магдонос, копар и други.
Менито треба да вклучува и производи богати со калиумови соли, чиј главен извор се спанаќ, краставици, печени компири, моркови, магдонос, аспарагус, рен, глуварче, лук, црна рибизла, грашок, зелка, грејпфрут, репа, домати, сушени кајсии, суво грозје, мешунки (грав, леќа, соја), ‘ржан леб и овесна каша.
Добар пример за урамнотежена исхрана може да се земе од јогите – на риба, на пример, тие додаваат салата од свежа зелка и ова е оптимална опција за одржување на рамнотежа на алкално-киселина.
