Рано сабајле 6:50h, Мара се буде, благо се протега, и му вика на Блажо:
– Леле срце, сон шо сонуе, за годишнин’та од бракот си ми подарил, бунда и дијамантски прстен, шо може тоа да значе a? И му маа еден поглед.
Блажо уш сонлив, а бакнуе нежно на вратот, и и шепнуе: Почекај до вечер, че дознајш.
Мара си дошла по рано од работа, се избањала. прае вечера, пале свеќи, романтична музика пуштена, го чека Блажо.
И конечно Блажо влева дома, и и дава преубаво спакуван подарок.
Мара го отвара, и шо че виде, унатре: Книгата “СОНОВНИК”
