Неодамна фоторепортерот на „GMB“ Акаш објави неверојатно трогателна објава на својата Фејсбук страница. Објавата раскажува приказна за сиромав човек кој долги години работел како чистач за неговите деца да добијат пристојно образование, нешто што тој никогаш не го имал.
Еве ја приказната за овој татко, кој одгледал четири ќерки, од прво лице.
„Никогаш не сум им кажал на моите деца каде работам – не сакам да се срамат од мене. Кога најмладата ќерка ме прашуваше за мојата професија, јас секогаш и кажував дека работам како општ работник.
Пред да се вратам дома, секој ден се туширав во јавни тоалети, па моите деца не се ни посомневаа во мојата вистинска работа. Сонував да ги испратам сите мои ќерки на училиште за да можат да учат и да добијат пристојна професија.
Направив се што е во моја моќ за да можат да живеат достоинствено. Навистина не сакав никој да ги гледа како што ме гледаат мене…
Луѓето секогаш ме понижуваа. Сите пари ги вложив во образованието на моите ќерки. Никогаш не можев да купам нова кошула бидејќи целата заработка ја трошев на учебници.
Јас бев чистач.
Во пресрет на последниот датум за прием на мојата најстара ќерка на факултет, не можев да соберам доволно пари за влезната такса. Не можев да работам тој ден. Само седнав до куп ѓубре, обидувајќи се да ги сокријам солзите. Сите мои колеги ме гледаа со сочувство, но никој од нив не се обиде да разговара со мене. И покрај моите најдобри напори, не успеав, па се чувствував скршено.
Немав поим што ќе и кажам на ќерка ми кога ме праша за парите. Роден сум во сиромаштија, но секогаш сонував за подобар живот на моите деца. И сега моите соништа не беа предодредени да се остварат…
После работа ми пријдоа сите чистачи со кои работев. Седнаа до мене и ме прашаа дали ги сметам за мои браќа. Пред да одговорам што било, колегите ми ги дадоа сите приходи за изминатиот ден. Кога се обидов да одбијам, тие ми рекоа: „Ако треба, денес ќе гладуваме, но НАШАТА ќерка мора да оди на факултет!“ Не можев да ги одбијам.
Тој ден не се истуширав за прв пат, туку се вратив дома како чистач …
Мојата најстара ќерка наскоро ќе дипломира. Таа сега има работа со скратено работно време што и овозможува да ги плати другите три ќерки. Децата повеќе не ме пуштаат на работа. Но, неколку пати неделно мојата најстара ќерка доаѓа со мене каде што работев и купува вечера за сите мои поранешни колеги.
Тие се смеат и ја прашуваат зошто толку често ги храни. Ќерка ми им одговара: „Тој ден пред неколку години сите бевте гладни за да станам тоа што сум денес. Сега моли се за мене за да можам да те хранам секој ден! ”
Не се чувствувам како сиромашен човек во моментов. Кој има такви деца не може да биде сиромав!’
Овој едноставен човек кој направи толку многу за своите ќерки може да послужи како добар пример за сите нас. Не заборавајте какви жртви понекогаш мора да направат нашите родители за да ни обезбедат подобра иднина!
Дали неодамна им се заблагодаривте?
