Во 2010 година, момче со Даунов синдром беше пронајдено гладно и без надзор на таванот од неговиот дом. Џовани Гови Иствуд тогаш имал 6 години, но тежел колку 3-годишно дете…
Неговата мајка Рејчел Перез била уапсена, а неговите браќа и сестри биле одведени во социјален дом, но никој не го нашол Џовани. Заклучен е на таванот.
„Таа (мајката на момчето) ја измисли приказната дека Џовани го нема“, рекол наредникот Џон Клингеле, кој всушност го пронашол момчето. „Значи, полицијата ја напушти куќата, а Џовани остана на таванот“.
За среќа, полицијата не и верува на мајката и чувствува дека момчето е некаде во куќата. По некое време се враќаат повторно да го бараат. Миг подоцна го наоѓаат на поткровјето од куќата.
„Изгледаше како дете во концентрационен логор, само кожа и коски“, се сеќава Клингеле кога го видел за прв пат. „Ни рекоа дека ќе наполни 7 години, но изгледаше како тригодишно дете.
Џовани тежеше само 7,5 килограми, не можеше да оди, не можеше да зборува и беше покриен со фекалии.
Од глад на детето му останала косата на главата, коските му биле кршливи, имало рахитис и воопшто немало масно ткиво. Лекарите рекоа дека деновите ќе му биле избројани доколку не бил спасен тој ден, пишува Канзас Сити Стар.
На таванот немаше ништо. На момчето не му останале ниту ќебе, ниту играчки. Полицијата верува дека мајка му го оставила таму да се сокрие.
Мајката на момчето моментално отслужува 8-годишна затворска казна за обид за убиство на нејзиното дете.
Шест години откако полицијата го пронашла, Џовани повторно се соединува со полицајците кои го спасиле. Надлежните не можат да поверуваат како тој се смени.
„Ова момче е одлично“
Џовани и неговите две сестри беа посвоени од нивниот вујко и тетка Стејси и Џо Иствуд. Потребно е долго време за да се опорави Џовани. Отпрвин спие само на подот, а кога некој ќе му пријде, се плаши да не биде тепан. Но, денес тој е безбеден и сакан.
„Тој е многу добро. Сите што го познаваат се импресионирани. Џовани ги тера луѓето да го најдат доброто во себе“, вели Иствуд.
Полицајците кои го спасиле тогаш биле изненадени кога виделе како момчето се променило. Тие повторно се сретнаа кога Гови наполни 12 години. На средбата станал почесен полицаец во канцеларијата на шерифот и добил специјална значка.
Џовани се заблагодари на полицијата што го спасила тој кобен ден.
„Ова момче е вистински херој. Какво големо срце и насмевка, „Навистина е прекрасно чувството да го видам повторно“, рече Клингеле.
Џовани ќе спие во својот кревет таа вечер, држејќи ја својата специјална значка.
Тешко е да се поверува дека мајката може вака да се однесува со своето дете. Фала му на Бога, полицијата успеа да го пронајде и денес има дом со љубов.
