Имам само 23 години, но ја почувствував радоста на мајчинството. Ќерка ми се роди пред три месеци. Јас сум среќно оженета и имам прекрасен сопруг. Владимир добро заработува, тој е програмер. Мајчинството е, се разбира, прекрасно.
Сакам да поминувам време со бебето, да шетам со него. Што да кажам, заедно со ќерка ми правам апсолутно се. Често ја носам со мене низ станот, ја оставам сама во креветчето на многу кратко време. Му се посветив на нашето мало ангелче.
Единствено што ме загрижува е однесувањето на мајката на Владимир. Засега сите живееме заедно. Таа има 55 години. Сама го одгледала својот син. Таа се обиде да му обезбеди се што му треба. Таа е љубезна, допадлива, неконфликтна, насмеана, често се шегува. Нема да кријам дека кога се омажив се гордеев што имав таква свекрва.
Нејзиното однесување почна да се менува кога забременив. Колку стомакот ми се зголемуваше, толку повеќе зачудувачки работи забележував. На пример, свекрвата пие чај во кујната, гледајќи во сон низ прозорецот. „Ани, наскоро ќе станеш мајка. Каква радост! Колку и јас би сакала бебе, од сакан маж…“
Бев изненаден од нејзините зборови кажани на глас. Бев сигурна дека свекрва ми нема никого. Одеше на работа, посетуваше теретана, салони за убавина. Го одржува станот чист и уреден. Како успева да го направи сето тоа?
Кога се роди ќерка ми, се разбира, се потпирав на помошта на свекрва ми. Но, таа се повлече! Сè почесто почна да исчезнува некаде. Претходно таа рече дека е во посета на пријател. Сега таа мистериозно молчи, се шминка, се облекува, се врти пред огледалото цел час, за време на потресниот плач на нејзината внука. Сама се грижам за ќерка ми, свекрва ми не ми помага.
Мислам дека најде некој и сака да си го среди личниот живот. Но, тој го избра најнеповолниот момент за тоа. Таа имаше толку многу време за тоа порано. Зошто сега? Сега кога сум на породилно, сакам да одам и во козметички салон да се разгалувам за да не ја изгубам привлечноста кон маж ми. Сакам да одам и во теретана, но не можам, немам со кого да го оставам бебето.
На 55 години треба да се мисли на своите внуци, а не да се обидува да скокне на последната банда. Младоста ти ја нема, ако не успеа да се омажиш порано, да создадеш силно семејство, зошто сега да трошиш енергија на тоа? На крајот на краиштата, шансата сè да се собере е мала до ништо. Сè има свое време.
Како да ја убедите свекрвата да не прави глупости?
Дали мислите дека една млада мајка има право да и каже на својата свекрва како да го живее својот личен живот?
Дали е во право свекрвата која не сака да поминува време со својата внука?
