На почетокот на годината Министерството за култура унапреди 20 службеници во разни сектори, а се поздрави со советникот и креатор на Националната стратегија за култура, Златко Теодосиевски. Оваа кадровска политика, која ќе овозможи напредок во кариерата и повисоки плати за некои службеници, ќе го чини буџетот дополнителни 1.283.220 денари или нивните плати се зголемени во просек за 23,87 отсто.
Од Министерството за култура тврдат дека оваа постапка треба да им овозможи на службениците да напредуваат во кариерата и дека тие 10 години стагнирале. Евидентно е дека сите што на крајот од годината добиле решенија за унапредување на интерниот оглас на ресорното Министерство се етнички Албанци.
Не станува збор за етнизирање, велат од Министерството, а според нив, сите што добиле унапредување ги исполнуваат критериумите и не е правена поделба по никаква етничка основа.
„Како и што беше објавено, во Министерството за култура во изминатиот период беа потпишани 20 решенија за унапредување на веќе вработени административни службеници, кои тука работеле повеќе од десет години и кои досега намале никакво кариерно унапредување и покрај стекнатото искуство и вложениот труд за нивното долгогодишно работење.
Нагласуваме дека постапката за унапредување ја почнуваат раководните лица на државните службеници во Министерството за култура во согласност со член 48, став 3 од Законот за административните службеници, со објавување интерен оглас на веб-страниците на Министерството за култура и на Агенцијата за администрација. Право на пријавување има секој административен службеник во Министерството кој ги исполнува условите наведени во интерниот оглас според работни места“, изјавија од Министерството за култура за „Макфакс“.
Од друга страна, пак, Теодосиевски без образложение на 3 јануари добил известување потпишано од министерот за култура, Асаф Адеми, дека неговите услуги не му се повеќе потребни на ова Министерство. Која е точната причина за оваа одлука на Адеми не е познато. Исто така, не е прецизно наведено за кои услуги станува збор бидејќи Теодосиевски беше ангажиран за повеќе активности во ова Министерство, а кои се однесуваа на креирање и оддржување на културната политика.
Од Министерството велат дека е тенденциозна забелешката оти се унапредувало по етничка основа.
„Јавноста памти дека ние од првиот ден кога стапнавме на чело на Министерството за култура, првата наша реченица беше ‘култура за сите’ во смисла дека ние нема да направиме никакви етнички, политички или други разлики во однос на услугите што ги добиваат нашите граѓани. Затоа и намерата да се дава етнички предзнак на секоја наша постапка ја сметаме за целосно тенденциозна. За нас, во Министерството за култура нема Македонци, Албанци, Турци, Власи или други. Тие сите за нас се вработени, административни службеници на Министерството. Ние не водиме други евиденции“, е ставот на Министерството.
На својот блог Теодосиевски ја објави книгата Laissez faire, во која, меѓу другото, пишува за стандардите во културата што зависат од политичката волја и предупредува на очигледните факти што укажуваат дека во културата се води погрешна и штетна политика.
„Да, јасно е дека (и) стандардите зависат од политичката волја, како и сè друго во оваа држава. Ама ако говориме за влез во Европската Унија, па за компатибилност со нејзините системи, дури и во културата, нели е неопходно некакво усогласување?
Понатаму, како што вели проф. Малески, ако повеќето македонски закони го носат европското знаменце, а оваа држава е на ова дереџе, нели имаме сериозен проблем што вообичаено се нарекува – човечки материјал? Ама и тука, повторно, имаме проблем. Зашто, ако тој шкарт човечки материјал вообичаено го врзува(в)ме за злосторничкото здружение што ја зароби државата и ја киднапира културата, зошто тогаш и денес слушаме приказни – веродостојни, патем за актуелни дивеења на истиот шкарт човечки материјал во културата, за (дури) малтретирање и изживување врз новите (в.д.) директори во културата поставени од оваа власт? И навистина ли ништо не може да се направи во таа насока? И, понатаму, за што кука оној несреќен СОНК, кој цела деценија дуваше во иста тиква со злосторничкото здружение, а сега наоѓа забелешки што токму нивниот расиплив човечки материјал мора да се замени со нов? Што правеше нивното среброљубно раководство додека во Македонија толку години во културата, образованието и во науката се спроведуваше негативна професионална селекција?“, пишува Теодосиевски.
