Трогателна исповед на Македонка која избра да ја напушти земјата во потрага по подобар живот во Италија.
Покрај тоа што раскажува за нејзината тешка судбина, таа дава и непроценливи совети за нашите сонародници кои решаваат да го следат нејзиниот пат. Погледнете што рече:
„Билет во еден правец… И јас го избрав овој правец пред една година. Ме однесе во Италија. Многу сончева и пријателска земја, но овде никој не ве пречекува со храна и вино, како кај нас со леб и сол. Оставете ги дипломите дома, драги пријатели.
Па да, имам диплома, но единственото нешто што ми служат сега е да ме потсетат дека некогаш имав други планови… сосема поинакви. Луѓето овде бараат нешто друго – силен грб, силни раце и пргави нозе. А ти требаат здрави нерви и железна психа. Ако се подготвите за авантурата, можеби ќе успеете.
Имав два избора, (дневна слугинка) и (ноќна слугинка).
Сепак, ние Македонките сме внимателни и љубезни, но не и сервилни. Имаме друг менталитет.
Затоа боли. Затоа е тешко. Ќе мора да се навикнете да бидете предмет на постојан надзор. Ќе те тестираат за крадење, ќе учат како се движиш, како се облекуваш, како плачеш.
Овде никој не се грижи за вашето културно, образовно и интелектуално ниво. Од вас се очекува да бидете само „тежок случај“.
А знаеш ли што е среќа кога ќе си ја стискаш првата плата?!
Тоа е двојно повеќе од македонското, но трудот, нервите и понижувањето се многукратно повеќе. Затоа размислете дали вреди цената. Доцна ми е, имам премногу овде, но скапо платив.
Сега кога размислувам за тоа, се прашувам: дали мојот живот навистина вреди колку нов телевизор или фрижидер?
Последен совет од мене – доколку купувате карта во странство нека биде двонасочна.
