Крштевањето е една од најважните тајни во Православната Црква. Според религиозните канони, ова е второ раѓање на бебе – духовно. Затоа, родителите мора да ги следат правилата на крштевањето за детето да има среќна судбина. Најважно е да се изберат вистинските кумови.
Правила за крштевање
Кумовите се родителите на бебето пред Бога. Нивната задача на овој свет е да всадат кај детето љубов и почит кон црквата, да се молат за неговата среќна судбина и да даваат мудри совети во тешки времиња.
Кумот, кого црквата го нарекува и примател, мора да биде православен христијанин. Покрај тоа, тој самиот мора да се крсти. Дури и најдобриот атеист не може да биде кум, бидејќи задачата на кумот е да воспитува дете во духот на христијанскиот морал. Идеално, кумот треба да присуствува на литургии во храмот, да пости и да се придржува до Божјите заповеди.
Кумот не може да се замени, тој е доживотен ментор.
Верувања и суеверија за крштевањето
Многу луѓе веруваат дека православната црква забранува да се избере немажена жена за кума за девојче или ерген за момче. Се верува дека таквите кумови ќе му ја одземат среќата на детето. Истото важи и за вдовици и вдовици. Но, тоа се само суеверија кои црквата ги осудува.
Исто така, постои популарно верување дека трудницата не може да биде прифатена за кума. Се вели дека ќе го изгуби бебето во утробата или во детството. Или новороденото бебе никогаш нема да се ожени или да има деца.
Друго суеверие: кумот и кумот не можат да имаат исто име. Но, во ова веруваат само оние кои живеат според предрасудите. Прашајте кој било свештеник и тој ќе ги отфрли овие митови.
Семејните пријатели, постарите браќа и сестри, тетки и чичковци, дури и свештеник може да крсти дете. Правилата за крштевање велат дека момчето мора да има кум, а девојчето мора да има кума. Односно, кумот може да биде личност.
Кој не треба да биде прифатен за кум
Според црковните правила, не секој човек може да стане кум. На пример, постојат ограничувања за возраста. Кумовите не можат да бидат девојчиња помлади од 14, а момчиња помлади од 15 години. Од оваа возраст младите можат да бидат одговорни за духовното образование на детето.
Свештеник може да биде кум, но монаси и монахињи – во никој случај. Исто така, луѓето со ментални болести не се прифаќаат како кумови – тоа е забрането со црковните канони. Тој не може да има кум – муслиман, Евреин, будист – некој што се придржува до друга вера или атеист.
На изборот на кумови треба да му се пристапи со сета потребна одговорност. Тие се духовни ментори кои ќе го придружуваат детето во текот на неговиот живот. Затоа, подобро е однапред да се знае за правилата на крштевањето, за да не се предизвикаат проблеми за детето.
