Сите сме слушнале приказни за чудата поврзани со личноста на баба Ванѓа . Покрај здравствените совети и рецепти, пророчицата Ванѓа им помогнала на илјадници луѓе да го променат својот живот или да ги надминат страдањата.




Еден од најскандалозните случаи во блиското минато поврзан со личноста на Ванѓа е исчезнувањето на малото момче чија потрага продолжува и денес од очајни родители, веќе 35 години по инцидентот.




Всушност, во Бугарија има над 1.000 нерешени случаи на исчезнати деца. Зад секој од нив стои неизмерната тага на родителите, безброј неодговорени прашања, маки, непроспиени ноќи и надеж мала како светулка дека еден ден мајките и татковците повторно ќе ги прегрнат своите деца.




Еден од најмистериозните случаи се случил во полското село Куцина. Таму му се губат трагите на 5-годишниот Марин Георгиев Маринов, кој дошол во малото село да ја посети својата тетка. Ова се случи во летото 1987 година, но до ден-денес семејството продолжува да го бара нивниот син.




Нив ги зајакнува предвидувањето на Ванѓа, која беше децидна дека момчето е живо и по децении ќе биде пронајдено, а вистината ќе излезе на виделина, пишува „Борба“.




Роднините на родителите инсистираат случајот да се објави и доколку некој од Куцина и околината е вмешан или ги премолчил фактите за исчезнувањето, да проговори и после толку години.




Марин Георгиев Маринов е роден на 26.08.1981 година во Мадан. Тој е прво дете на Емилија и Георги Маринови. Семејството живеело заедно со бабата и дедото на детето. Тетката на момчето се омажи за човек од Куцина и се пресели таму. И покрај далечината, двете семејства одржуваат топли односи и често се посетуваат.




На почетокот на август 1987 година, Марин и неговите родители отишле со автобус да ги посетат своите роднини во селото Полскотрумбе. Планот беше заедно да одиме на море после неколку ноќи.




На 2 август, малото момче за роденден добило подарок – син велосипед украсен со црвена лента на воланот. Го фаќа велосипедот и излегува надвор да си игра. Заедно со пријателите шета низ маало и се забавува како сака. Тој оди дома на попладневна дремка и до 16:00 часот повторно ќе излезе да се вози. Ова е последен пат кога семејството го гледа Марин.
Носеше портокалова маица, црвени панталони и бели чевли.




Два часа подоцна, мајката и тетката на детето решиле да отидат до продавница и да го земат детето по пат. Не го сретнале, туку претпоставувале дека отишол во парк бидејќи оттаму се слушало детска смеа. Нивната претпоставка не била оправдана и кога пристигнале на местото не го нашле.




Исплашени истрчале да го бараат низ селото и да ги испрашуваат сите. Во тој момент Куцина зовре од живот – десетици млади луѓе седеа во рестораните, продавниците за храна беа полни со муштерии, возрасните стоеја на клупите пред нивните куќи. Не веруваа дека Марин е изгубен бидејќи добро го познавал селото.




Почна да се стемнува и семејството повикало полиција. Следниот ден, униформираните тргнале да го бараат момчето, пребарувајќи го секој дом во Куцина, испрашувајќи ги сите пријатели на детето. Се вклучуваат и нуркачи кои ја пребаруваат реката Јантра. Сепак, никој ништо не знае, а од детето нема ни трага.




На третиот ден од исчезнувањето мајката и дедото итно заминале во Петрич за да побараат помош од Ванѓа. Иако немаа договорено, ризикуваа да одат до таму со надеж дека ќе научат нешто за момчето.




По пристигнувањето, пророчицата излегува од својот дом и веднаш ги кани внатре. Разговорот го презема мајката, која прашува дали Марин е мртов. Меѓутоа, Ванѓа била категорична дека детето е живо и здраво и го видела како си игра со стап во шумата. Тој им вели дека ќе поминат многу години додека да го најдат, но ќе дојде ден кога ќе се разоткрие целата приказна.




Најизненадувачки нешто од средбата со неа е тоа што ја прашале дали го нашле велосипедот. Во тоа време, велосипедот исто така исчезна. Меѓутоа, кога се вратиле во Куцина, го нашле потпрен на една куќа во близина на куќата на тетката. Црвената лента сè уште беше на воланот. Велосипедот бил испратен на отпечаток од прст во крим центар во Москва, но на него не било пронајдено ништо.




Семејството целиот свој живот го посвети на потрагата по Марин. Посетуваа медиуми, гатачи и секакви гатачи. Сепак, никој освен Ванѓа не можеше да им даде информации. Така, родителите веќе 35 години живеат во незнаење и постојано си замислуваат трагични верзии за тоа што му се случило на нивниот син. Тие сугерираат дека можеби бил киднапиран поради вадење органи, продаден на семејство без деца или убиен во несреќа.